Geothermie, bodemenergie en drinkwater in Nederland: een ruimtelijke analyse van het spanningsveld in de ondergrond

Ruim de helft van alle gebruikte energie in Nederland wordt ingezet voor het genereren van warmte. De gebouwde omgeving is één van de vijf zogenaamde ‘klimaatsectoren’. Voor de gebouwde omgeving is verduurzaming van de warmtevoorziening een grote uitdaging. Dit wordt ook wel de ‘warmtetransitie’ genoemd. Eén van de uitdaging van de warmtetransitie is het vinden van duurzame warmtebronnen die de grootste huidige bron (aardgas) moeten vervangen. Hierin speelt de toepassing van geothermie en bodemenergiesystemen een belangrijke rol.
Voor de realisatie van geothermiesystemen (ook wel aardwarmtewinning) en bodemenergiesystemen (open en gesloten) zijn boringen in de ondergrond nodig. Deze boringen kunnen risico’s met zich meebrengen voor de kwaliteit van het grondwater. Het is daarom van belang om zicht te hebben op de gebieden waar (mogelijke) ondergrondse benutting voor drinkwaterproductie samenvallen of in de buurt liggen van (mogelijke) benutting voor geothermie- bodemenergiesystemen. Voor zowel de drinkwatervoorziening als de warmtevoorziening wordt de lokale benutting van de ondergrond beïnvloedt door de geschiktheid van de bodem op die plek in samenspel met de bovengrondse vraag. In dit onderzoek is daarom bepaald waar en in welke mate gebieden met huidig en mogelijk te verwachten toekomstig ondergronds gebruik voor de warmtetransitie overlappen met drinkwatergebieden, te weten grondwaterbeschermingsgebieden, waterwingebieden en gebieden die vastgesteld zijn voor Aanvullende Strategische Voorraden (ASV’s).