Acceptatie van gezuiverd effluent in de glastuinbouw

Dit rapport beschrijft een onderzoek naar de sociale acceptatie van het gebruik van gezuiverd effluent als gietwater in de Nederlandse glastuinbouw. Het hoofddoel van deze studie is om vast te stellen wanneer en onder welke omstandigheden belanghebbenden in de glastuinbouwketen de toepassing van gezuiverd effluent als veilig en acceptabel ervaren. Het onderzoek omvat een literatuurstudie, interviews, enquêtes en workshops.
Uit de literatuurstudie en het empirisch onderzoek komen meerdere factoren naar voren die de sociale acceptatie beïnvloeden. Deze factoren omvatten onder andere (ervaren) waterschaarste, zorgen om het milieu en duurzaamheid, perceptie van gezondheidsrisico’s, de ‘yuck factor’, persoonlijke aanraking (gebruik), sociale norm en het ‘vals consensus effect’, kennis over gezuiverd effluent en de watercyclus, vertrouwen, angst voor handelsbelemmeringen, en framing en informatievoorziening, inclusief aspecten als het benadrukken van de voordelen, voedselveiligheid, onafhankelijkheid en stabiliteit, en het voeren van een keurmerk/labels.
Vervolgens is er in de praktijk op deze geïdentificeerde factoren gereflecteerd door middel van 5 interviews en 2 enquêtes (101 respondenten). Op basis van deze geïdentificeerde factoren zijn concept acceptatiestrategieën ontwikkeld. Deze concept strategieën zijn ter reflectie voorgelegd aan deelnemers uit de glastuinbouwsector tijdens 8 empirische workshops met in het totaal 80 deelnemers. De strategieën zijn gericht op twee belangrijke categorieën van actoren in de glastuinbouw: ‘de teler en keten’ en ‘overheid en burger’. Deelnemers hebben hun voorkeur uitgesproken, waardevolle aanvullingen gegeven en inzichten gedeeld tijdens deze workshops. Op basis van deze inzichten zijn gedragen acceptatiestrategieën ontwikkeld.