Bioremediatie van snelfilters voor verwijdering van organische microverontreinigingen - herzien

Biologische processen zoals biologisch actief kool, snelle zandfiltratie en langzame zandfiltratie worden momenteel niet specifiek ingezet voor het verwijderen van OMV, maar uit recente studies is gebleken dat zij dit potentieel of deze capaciteit wel bezitten. Er zijn namelijk steeds meer indicaties dat snelle zandfilters een breed scala aan OMV biologisch kunnen verwijderen. Er is voor het gebruik van snelfilters waarschijnlijk geen grote extra investering nodig om het proces te optimaliseren voor OMV-verwijdering. Hierdoor kunnen ze mogelijk complementair of zelfs een duurzaam en milieuvriendelijk alternatief zijn voor de huidige energie- of chemicaliën-intensieve technieken voor OMV-verwijdering.
Het hier beschreven onderzoek is een vervolg op “Biologische verwijdering van pyrazool, metformine, guanylureum, melamine en urotropine in snelle zandfilters” (Bertelkamp et al. 2017) en “Biologische afbraak van organische microverontreinigingen in snelfilters van de drinkwaterzuivering” (van Bel, Bertelkamp et al. 2020). In vorig onderzoek is inzicht verkregen in de biologische verwijdering van een breed scala aan OMV in full-scale zandfilters van de Nederlandse drinkwaterbedrijven en De Watergroep en de verwijderingsmechanismen van pyrazool en metformine in verschillende laboratorium -en proefhalinstallatie experimenten. Een veelbelovend aspect uit die studies was het bioaugmentatie-experiment waarbij een snelfilter dat minder goed OMV verwijderde (uit Loenderveen) was geënt met filtermateriaal dat beter OMV verwijderde (uit Nieuwegein, hierna WRK) en waarvan de resultaten lieten zien dat de OMV-verwijdering van het geënte filter hoger was dan van het niet-geënte filter.