Moerasteelt tegen verdroging en verlaging veengebieden

“De productie van natte gewassen gaat vaak samen met andere nuttige functies zoals het tegengaan van bodemdaling, minder uitstoot van broeikasgassen, meer biodiversiteit, waterberging en een betere water- kwaliteit. Er is nog wel veel onzekerheid over het verdienmodel. Lisdodde, riet en wilgen houden van natte voeten. Oevers van vijvers, sloten en plassen staan er vaak vol mee. Ze groeien op plekken waar veel voedingsstoffen in het water zitten. Van oudsher gebruiken mensen die planten en bomen ook om er producten van te maken, zoals rieten daken of manden, of papier, zoals in China. Maar er kunnen meer producten van gemaakt worden. Zo bevat de stengel van lisdodde veel luchtholtes, waardoor het uitermate geschikt is als isolatiemateriaal. Een Engels bedrijf gebruikt het pluis van de lisdoddesigaar in de voering van jassen en het stuifmeel van de lisdodde voeren tuinbouwers aan roofmijten die ingezet worden als biologische bestrijding in kassen. Verder zijn alle delen van de lisdodde eetbaar, zowel voor vee – koeien, paarden en schapen – als mensen. De oeverplant staat soms zelfs bij sterrenrestaurants op het menu.”

(Citaat: Geurts, J.J.M. – Moerasteelt tegen verdroging en verlaging veengebieden – In: Waterlandbouw – Kansen en keerzijden van natte teelten – Stichting Biowetenschappen en Maatschappij, (2023), P. 15-17 – ISBN: 978-94-93232-06-8)