Alternatieven voor chloordioxide nadesinfectie

Deze bureaustudie onderzoekt de alternatieven voor nadesinfectie met chloordioxide in de drinkwaterzuivering en verschaft inzicht in de voor- en nadelen van alternatieve technieken op gebied van (na)desinfectie, vorming van bijproducten en biologische stabiliteit in het distributienet.
Bij een aantal oppervlaktewaterzuiveringen van Evides (Berenplaat, Baanhoek, Braakman en Kralingen) en PWN (Andijk) vindt nadesinfectie met een lage concentratie chloordioxide plaats. Het belangrijkste doel is het afdoden van micro-organismen afkomstig uit de actiefkoolfilters om te voldoen aan de richtlijnen voor KG22 en Aeromonas. Daarnaast is het vanuit het oogpunt van de AMVD bijzonder effectief tegen (adeno)virussen en Campylobacter (Hornstra, 2014; Schijven et al., 2019). Verder beperkt chloordioxide nagroei in de reinwaterkelder, en een operationeel voordeel is dat de dosis relatief gemakkelijk kan worden verhoogd, als dit nodig is. Het behandelen met chloordioxide heeft ook nadelen. Bij desinfectie met chloordioxide worden ongewenste bijproducten, zoals chloraat en chloriet gevormd. Een ander nadeel is dat desinfectie met chloordioxide organische verbindingen afbreekt in kleinere organische verbindingen. Deze kleinere organische verbindingen dienen als voedingsbron voor bacteriën in het distributienet, waardoor groei in het distributienet toeneemt, en de biologische stabiliteit van het water afneemt. Bij Evides speelt daarnaast dat de dosering van chloordioxide in combinatie met de toegepaste transportchloring in de Biesbosch (tegen mossellarven) er voor zorgt dat de gezondheidskundige richtwaarde voor chloraat (70 μg/l) in het geproduceerde drinkwater wordt benaderd. Het is niet bekend of andere (combinaties van) desinfectietechnieken ook de beoogde desinfectiedoeleinden kunnen halen, en resulteren in minder vorming van bijproducten en een hogere biologische stabiliteit. Dit project heeft tot doel om nieuwe en bestaande desinfectie- strategieën te evalueren op deze punten, met als voornaamste doel het verminderen van de problematiek rondom de vorming van bijproducten en biologische stabiliteit.