Duinvalleien (kalkarme duinen): indicatorsoorten voor verdroging, verzuring en eutrofiëring van plantengemeenschappen in duinvalleien van het Waddendistrict

“Sinds 1988 verricht Kiwa N.V. onderzoek naar de indicatiewaarde van plantensoorten. Dit wordt uitgevoerd in het kader van een gezamenlijk project van Staats­bosbeheer, de Directie Natuur van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en de Vereniging van Exploitan­ten van Waterleidingbedrijven in Neder­land (VEWIN). In de komende jaren zal het onderzoek worden voortgezet en afge­rond. Het doel van het indicatorenproject is de ontwikkeling van een systeem van indicatorsoorten, dat gebruikt kan worden voor het volgen, dat wil zeggen ‘monitoren’ van veranderingen in milieuomstandig­heden van natuurreservaten (ZIE FIG. B PAG. 13).
In het kader van het indicatorenproject worden de belangrijkste landschapstypen van Nederland één voor één afgewerkt en in afzonderlijke rapporten behandeld (bij­voorbeeld beekdalen, laagveenmoerassen, droge duinen). De valleien van kalkarme duinen zijn beschreven in: Aggenbach, C.J.S., Jalink, M.H. (1997): Indicatorsoorten voor ver­droging, verzuring en eutrofiëring van plantengemeenschappen in duinvalleien van het Waddendistrict (kalkarme duinen). SWE 92.039 Kiwa N.V. Onderzoek en Advies, Nieuwegein. De voor u liggende publicatie is een bewerking van dit rapport; ze vormt een samenvatting, bestemd voor gebruik door reservaatbeheerders.”

(Citaat: Aggenbach, C.J.S., Jalink, M.H., Nooren, M.J. – Duinvalleien (kalkarme duinen): indicatorsoorten voor verdroging, verzuring en eutrofiëring van plantengemeenschappen in duinvalleien van het Waddendistrict – Indicatorenserie (6) (2001) – Uitgever: Driebergen: Staatsbosbeheer – (Open Access))

Onderzoek uitgevoerd door KIWA NV Onderzoek en Advies in opdracht van Staatsbosbeheer in samenw. met het IKC Natuurbeheer