Droge duinen: indicatorsoorten voor verdroging, verzuring en eutrofiëring in droge duinen

“Sinds 1988 verricht Kiwa N.V. onderzoek naar de indicatiewaarde van plantensoorten. Dit wordt uitgevoerd in het kader van een gezamenlijk project van Staatsbosbeheer, de Directie Natuur van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en de Vereniging van Exploitanten van Waterleidingbedrijven in Nederland (VEWIN). In de komende jaren zal het onderzoek worden voortgezet en afgerond. Het doel van het indicatorenproject is de ontwikkeling van een systeem van indicatorsoorten, dat gebruikt kan worden voor het volgen, dat wil zeggen ‘monitoren’ van veranderingen in milieuomstandig­ heden van natuurreservaten (ZIE FIG. B PAG. 13).
In het kader van het indicatorenproject worden de belangrijkste landschapstypen van Nederland één voor één afgewerkt en in afzonderlijke rapporten behandeld (bij­voorbeeld beekdalen, laagveenmoerassen, droge duinen). De droge duingebieden zijn beschreven in: C.J.S. Aggenbach en M.H. Jalink (m.m.v. H.G.J.M. van der Hagen, G.M.Leltz en
R. Ketner-Oostra), 1995 (concept), Indica­torsoorten voor verdroging, verzuring en eutrofiëring in droge duingebieden, Kiwa, Nieuwegein, 252 pp. met bijlagen.
De voor u liggende publicatie is een bewerking van dit rapport; ze vormt een samenvatting, bestemd voor gebruik door reservaatbeheerders.”

(Citaat: Aggenbach, C.J.S., Jalink, M.H., Nooren, M.J. – Droge duinen: indicatorsoorten voor verdroging, verzuring en eutrofiëring in droge duinen – Indicatorsoorten (8) (1999) – Uitgever Driebergen: Staatsbosbeheer – (Open Access))

Onderzoek uitgevoerd door KIWA NV Onderzoek en Advies in opdracht van Staatsbosbeheer in samenw. met het IKC natuurbeheer