Protocol referentiedocument AMVD

Op basis van de publiekrechtelijke regelgeving zijn drinkwaterbedrijven verplicht voor alle drinkwaterproductielocaties een risicoanalyse ten aanzien van microbiologische parameters (‘Analyse Microbiologische Veiligheid Drinkwater’, AMVD) uit te voeren. Voor een uitgebreide introductie, achtergronden, doel, et cetera wordt verwezen naar hoofdstuk 1 ‘Inleiding’.
Deze praktijkcode beschrijft de procedures om op een gestructureerde en geborgde wijze literatuurgegevens te verzamelen en vast te leggen als referentie bij het opstellen van AMVD’s. Daarnaast is ook beschreven hoe deze gegevens via een gebruikersinterface kunnen worden benaderd en hoe de vertaling van gegevens naar de AMVD moet plaatsvinden. Het is daarmee niet alleen een protocol voor de activiteiten die met het referentiedocument AMVD zijn gemoeid, maar ook een vastlegging van uitgangspunten en afwegingen bij het ontwikkelen van het referentiedocument AMVD. Daarbij dient deze praktijkcode als richtlijn voor het uitvoeren van de werkzaamheden.
De informatie over zuiveringsprocessen en procesmodellen in dit document geven de huidige stand van zaken weer. Met voortschrijden van wetenschappelijk onderzoek (en het verzamelen van informatie) kunnen inzichten wijzigen die tot een gewijzigde aanpak leiden. Het ‘Richtsnoer Analyse Microbiologische Veiligheid Drinkwater (AMVD)’ [7] verwijst naar het referentiedocument als basis voor gebruik van literatuurgegevens. De discussie over hoe deze literatuurgegevens in de AMVD moeten worden gebruikt, heeft plaatsgevonden binnen de WIR (Werkgroep Infectie Risico). Het is uiteindelijk ter beoordeling van ILT (onder advies van RIVM) of dit bij een specifieke situatie in een opgestelde AMVD wordt geaccepteerd. De gegevens in het referentiedocument en hoe deze toe te passen, kunnen in de loop der tijd veranderen en dat wordt in het referentiedocument zelf vastgelegd. Deze praktijkcode beschrijft hoe wijzigingen plaatsvinden en worden vastgelegd, maar wijzigt daarmee zelf niet. De hierin opgenomen voorbeelden zijn ter illustratie.
Dit is de tweede editie van deze praktijkcode. De eerste editie daarvan verscheen in 2017 [11]. Sinds 2018 (na het verschijnen van de eerste editie) zijn de inhoudelijke werkzaamheden aan het referentiedocument ondergebracht in het BTO-thema Biologische Veiligheid. In bijlage VII van deze praktijkcode zijn de werkzaamheden aan het referentiedocument (kort) beschreven.