Effectiviteit maatregelen klimaatadaptatie

Het drinkwater in het leidingnet warmt in de toekomst mogelijk op steeds meer locaties op tot temperaturen boven de grens van 25 ˚C. Dit is het gevolg van hogere luchttemperaturen (door klimaatverandering) en antropogene warmtebronnen zoals warmteleidingen. In DPWE 2019 zijn maatregelen geïnventariseerd waarmee de stijging van de temperatuur van het drinkwater beperkt kan worden. Met behulp van een computermodel Hydrus is het effect van verschillende klimaatadaptieve maatregelen in de straat gekwantificeerd, zoals het effect van groenstroken versus beschaduwing. Uitkomsten tot nu toe laten zien dat het effect van maatregelen op temperatuur kan worden gekwantificeerd, maar dat absolute temperaturen voorspellen beperkt mogelijk is. Daarmee kan dus ook de vraag niet worden beantwoord of de maatregelen ervoor gaan zorgen dat de temperatuur beneden de 25 ˚C blijft. Ook is nog niet duidelijk hoeveel effect een combinatie van maatregelen zal hebben. Het is daarom noodzakelijk om gebruikte modellen verder te valideren door onderzoek en metingen. Het onderwerp opwarming is met name relevant voor de DPWE-bedrijven omdat de temperatuur van het aangevoerde oppervlaktewater in de zomerperiode al hoog kan zijn en de leidingen veelal zijn gelegen in een verstedelijkte omgeving waar het Urban Heat Island effect de temperatuur nog extra laat stijgen. Tot slot speelt de aanwezigheid van vele antropogene factoren als stadsverwarmingsleidingen ook een rol. De onderzoeksvragen en gewenste metingen volgen uit het in 2019 afgeronde DPWE project (van Vossen, J., Stofberg, S. F. en Agudelo-Vera, C. M. (2019). “Effectiviteit maatregelen klimaatadaptatie.” KWR 2019.080).

Het doel van het project is tweeledig: valideren van het model; bepalen van het effect van een combinatie van maatregelen, omdat dit nog niet in beeld is gebracht.