Kleinschalige verstuiving voor herstel van Grijze duinen

“Door veranderingen in het gebruik en het beheer van de Nederlandse kustduinen zijn actieve verstuivingen de afgelopen eeuw in veel duingebieden afgeno- men. Factoren die daarbij een belangrijke rol hebben gespeeld zijn langdurige vastlegging door beplanting, het weren van menselijk gebruik uit de duinen, hoge stikstofdepositie, een lage konijnenstand en daarmee samenhangend versnelde vegetatiesuccessie. Dit alles heeft grote gevolgen voor de biodiversiteit van met name het habitattype Grijze duinen (H2130), ook wel duingraslanden genoemd.
Grijze duinen komen in een groot deel van het kust- gebied voor. De staat van instandhouding van deze duingraslanden is door bovenstaande oorzaken zeer on-gunstig. Nederland heeft voor het in stand houden van de Grijze duinen binnen de Europese Unie een grote verantwoordelijkheid. In het kader van het Europese na- tuurbeschermingsprogramma Natura2000 zijn dan ook vrijwel alle duingebieden, inclusief de habitattypen en bijbehorende flora en fauna, aangewezen als bescherm- de natuur. De doelstelling daarbij is het in stand houden en uitbreiden van het areaal Grijze duinen. Dynamiek in de vorm van kleinschalige verstuiving kan sterk bijdragen aan de kwaliteit van duingraslanden en daarmee aan het behoud van het habitattype Grijze duinen. Een consortium van KWR Watercycle Research Institute, Arens Bureau voor Strand- en Duinonderzoek, Stichting Bargerveen en de Universiteit van Amsterdam heeft in opdracht van het OBN Deskundigenteam Duin- en Kustlandschap en de duinwaterleidingbedrijven Dunea, PWN, Waternet en Evides in de periode 2014-2018 uitgebreid onderzoek gedaan naar kleinschalige verstuivingsdynamiek.”

(Citaat: De Leeuw, C.C., M. van Til, C.J.S. Aggenbach & S.M. Arens – Kleinschalige verstuiving voor herstel van Grijze duinen. OBN Deskundigenteam Duin- en Kustlandschap. KNNV Uitgeverij, Zeist. OBN/VBNE, Driebergen)