In al ons zwemwater komt poep terecht, van watervogels maar ook van paarden en koeien

“Het is nog vroeg in de zomer als ik twee flessen vul met natuurwater. De eerste vul ik vlakbij mijn huis, bij de Rijksmunt bij het Merwedekanaal in Utrecht. Dat is geen officiële zwemlocatie: de gemeente raadt het af om op deze plek te zwemmen, maar dat weerhoudt mensen er niet van om hier op hete zomerdagen een duik te nemen. De tweede fles vul ik bij de Maarsseveense Plassen. Deze zandafgraving doet dienst als een recreatiegebied voor onder andere zwemmers, duikers en surfers, en dit is wel een officieel zwemwater. Het is zo’n plas waar je op hete weekenddagen nauwelijks een plekje voor je handdoek kunt bemachtigen. Maar niet alleen op de kant, ook in het water zijn we niet alleen. Elke zomer wordt ergens in ons land wel voor een paar recreatieplassen tijdelijk een negatief zwemadvies of zelfs een verbod afgegeven vanwege giftige blauwalgen of ziekmakende bacteriën. Ik tuur in mijn twee flesjes. Welke gevaren huizen in dit water?”

(Citaat: Posthumus, E., Kardinaal, W.E.A. – In al ons zwemwater komt poep terecht, van watervogels maar ook van paarden en koeien – Quest (2016)8, p.12-15)