Kwantitatieve risicoanalyse van leidingnetten

Nieuwe en nauwkeurigere data (zoals USTORE) maken kwantitatieve risicoanalyse van het leidingnet veel betrouwbaarder dan enige jaren geleden. Dat blijkt uit dit rapport, waarin na uitvoering van een pilot in 2008 met de casestudie Montfoort, 35 BTO-onderzoeken en verscheidene wetenschappelijke literatuurstudies met elkaar in verband zijn gebracht en twee casestudies zijn uitgewerkt. Er worden nu betere kennis en rekenmethoden gebruikt om de gevolgen van leidingfalen te berekenen, zoals de herziene methode voor het berekenen van ontgrondingskuilen. Verder hebben mogelijkheden om datasets en tools te koppelen aan GIS tot gevolg dat locatiespecifieke data kunnen worden meegenomen, in plaats van kentallen. Ook zijn de discrepanties tussen de informatiebehoefte en het aanbod van beschikbare informatie kleiner. Kwantificeren van risico’s van het leidingnet – voor grotere gebieden – is daardoor nu relatief eenvoudig geworden. Kwantitatieve risicoanalyse vormt een afspiegeling van de bedrijfswaarden, wat het voor waterbedrijven tot één van de belangrijkste onderdelen in assetmanagement maakt omdat hiermee kan worden vastgesteld welke leidingen en/of afsluitersecties kritisch zijn en welke onderdelen tot een hoog risico kunnen leiden.