Technisch-juridische handreiking risicobeoordeling "ondergrondse waterberging"

”Klimaat-, watervraag- en economische ontwikkelingen maken dat er een groter beroep gedaan zal worden op de eigen verantwoordelijkheid van zoetwatergebruikers c.q. de zogenoemde ‘zelfvoorzienendheid’. Vanaf ca. 2010 is onderzoek gedaan naar het gebruik van de ondergrond als opslagmedium voor tijdelijke zoetwateroverschotten voor latere terugwinning door de land- en tuinbouw. Dit wordt ‘ondergrondse waterberging’ (OWB) genoemd. Beschikbare
OWB-innovaties hebben hun potentiële waarde bewezen in veldproeven binnen kennisprogramma’s als Kennis voor Klimaat en het Deltaprogramma (Deelprogramma Zoetwater). Zie Bijlage II voor enkele voorbeelden. Kenmerkend voor OWB is dat zoetwater wordt ‘geïnfiltreerd’ in de bodem, waarna het daar
verblijft en eventueel verandert en/of verbetert van samenstelling. Op het moment dat een zoetwatervraag ontstaat wordt dit geïnfiltreerde zoetwater onttrokken.”

(Citaat: Zuurbier, K.G., van der Schans, M.L., Paalman, M.A.A., et al. – Technisch-juridische handreiking risicobeoordeling “ondergrondse waterberging” – STOWA 2015-35 ISBN 978.90.5773.701.5 (2015))