Mededeling 001 van de Commissie Waterverlies; Voorlopige richtlijnen voor het instellen van een onderzoek naar lekken bij waterleidingbedrijven

Tot nu toe wordt wel aangenomen, dat een zg. “lekverlies”, dat niet groter is dan 10 % van de afgeleverde waterhoeveelheid, voor een waterleidingbedrijf normaal kan worden genoemd. Bij bedrijven, die het water volgens een metertarief leveren, kan dit “lekverlies” worden bepaald door de over een bepaalde, niet te korte periode – bijv. één jaar – in het leidingnet gebrachte hoeveelheid water te verminderen met de som van de aan de verbruikers over de gezamenlijke huiswatermeters afgeleverde hoeveelheid water, waarbij nog moet worden opgeteld het voor brandblusdoeleinden, spuien van het leidingnet, enz. gebruikte water.
In het verschil, dat kortweg wel “lekverlies” wordt genoemd, zijn echter mede begrepen de miswijzingen van de hoofdwatermeters en het gemiddelde van de miswijzingen
van alle huiswatermeters. De commissie heeft voorlopig de indruk, dat de gemiddelde aanwijzing van alle huiswatermeters tezamen gesteld mag worden op ten hoogste 97 % van de in werkelijkheid doorgestroomde hoeveelheid water. Omtrent de miswijzing van de hoofdwatermeters is het bezwaarlijk een cijfer te noemen. Wel kan worden opgemerkt, dat de hoofd meters bij vele bedrijven een te lange looptijd hebben. Onder die omstandigheden is bij venturimeters, door aangroeiing van de keel van de venturibuis, een positieve miswijzing te verwachten; Woltmannmeters daarentegen zullen op de duur een negatieve miswijzing gaan vertonen.