Drinkwater uit oppervlaktewater

Sinds de ontdekking door Rook in 1974, dat als gevolg van de
chloring trihalomethanen in drinkwater kunnen vóórkomen, staan de organische microverontreinigingen in het middelpunt van de belangstelling. Het onderzoek van de bedrijfstak heeft zich aanvankelijk vooral gericht op het terugdringen van de neveneffecten van de chloring. Dit resulteerde in een sterke vermindering van het chloorverbruik (van circa 2100 ton/jaar in 1976 tot circa 450 ton/jaar in 1984) en een navenante reductie van organochloorverbindingen in het uit oppervlaktewater bereide drinkwater.