Nieuwe lekverliesbepalingsmethoden - Inventarisatie van benaderingen, toepassing van SIMDEUM en uitwerking van een nieuwe methode voor het vaststellen van lekverliezen in het distributienet

Lekverlies is een probleem dat wereldwijd grote aandacht heeft. Aan water dat weglekt uit het
distributienet zijn hoge kosten verbonden. Een lekkage heeft namelijk gevolgen voor de levering van
(drink)water en heeft effecten op de omgeving. In landen met slechte distributienetten kan het lekverlies
oplopen tot 70%. In de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk bedraagt het lekverlies 10 tot 30%.
Nederland staat bekend om de lage lekverliezen bij de waterleidingbedrijven. Deze variëren van 3-7%.
De effecten van lekverliezen zijn veelzijdig. Ze bestaan uit materiële schade (onderspoeling dijken,
wegen, funderingen; vollopen kelders; wegspoeling of breuk van nabijgelegen kabels en leidingen),
immateriële schade (letselschade; overlast; imagoschade waterbedrijven) en claims van getroffenen of
van verhoogde verzekeringspremies. Met name in tijden van en gebieden met watertekorten zal er
steeds minder maatschappelijke acceptatie zijn van het weglekken van goed drinkwater. Daarnaast is het
optreden van lekverlies of van startende lekkages een indicatie voor de achteruitgang in kwaliteit van
het leidingnet.