Herstelbaarheid van droge duingraslanden in relatie tot acculatie van organische stof en stikstof in de bodem

Duinwaterbedrijven hebben vanuit nationale (Programmatische Aanpak Stikstof) en EU-regelgeving (Natura 2000) een grote opgave op het gebied van beheer en herstel van droge duingraslanden. De afgelopen decennia is de ecologische kwaliteit van deze graslanden afgenomen: ze vergrassen en er treedt struweelvorming op. Duingraslanden ontwikkelen zich op verstoven zandbodems, waarin na stabilisatie organische stof wordt opgebouwd. Door luchtvervuiling is de stikstofdepositie hoog, wat geleid kan hebben tot extra accumulatie van stikstof in de bodem. Hierdoor kan het herstel van duingraslanden belemmerd worden. Onderzocht is of in oude duinbodems sprake is van een hysterese (‘blokkade’)-effect door extra stikstofaccumulatie, en of herstelmaatregelen als plaggen en verstuiving effectief zijn voor herstel van duingraslanden.