Risicogebieden voor de Richtlijn Stedelijk Afvalwater (RSA) vanuit drinkwater perspectief

Sinds 1 januari 2025 is de gereviseerde Richtlijn Stedelijk Afvalwater (RSA) van kracht in de EU. Volgens de RSA moeten de lidstaten o.a. een deel van de rioolwaterzuiveringsinstallaties voorzien van een quartaire behandelingsstap om organische microverontreinigingen te verwijderen. Voor grotere rioolwaterzuiveringsinstallaties (> 150.000 inwonerequivalenten) is dit verplicht, en voor kleinere rioolwaterzuiveringsinstallaties (> 10.000 tot en met 150.000 inwonerequivalenten), moet dit alleen als deze zogenaamde ‘risicogebieden’ beïnvloeden vóór 2046. Onder risicogebieden worden o.a. oppervlaktewateren verstaan die worden gebruikt voor de productie van drinkwater of deze beïnvloeden. Daarnaast worden zwemwateren en gebieden waar aquacultuuractiviteiten plaatsvinden ook als risicogebied gezien, en zijn er diverse andere criteria waarmee risicogebieden kunnen worden geselecteerd.

Diverse technieken zijn beschikbaar om het rioolwatereffluent verder te zuiveren. De toepassing van deze zuiveringstechnieken zal de waterkwaliteit verbeteren, ook voor de productie van drinkwater.

Een groot deel van de rioolwaterzuiveringsinstallaties beïnvloedt oppervlaktewaterlichamen die worden gebruikt voor de productie van drinkwater. Daarnaast worden diverse grondwaterwinningen voor de productie van drinkwater beïnvloed door met effluent belast oppervlaktewater. Met behulp van hydrologische modellen kan zowel de individuele als de cumulatieve bijdrage van rioolwaterzuiveringen onder verschillende hydrologische condities (droog, nat) op risicogebieden inzichtelijk gemaakt worden. Dit betekent ook dat met deze modellen kan worden bepaald welke rioolwaterzuiveringen de grootse invloed hebben op risicogebieden voor drinkwater of andere functies. Daarmee kunnen deze modellen dus worden ingezet om de fasering van de tussentijdse doelen van de RSA én de selectie van kleinere rioolwaterzuiveringsinstallaties voor uitbreiding met quaternaire zuivering worden geoptimaliseerd voor het (zo snel en effectief mogelijk) beschermen van waterlichamen die relevant zijn
voor de productie van drinkwater en andere risicogebieden.