Isolatie en identificatie van organische- en deeltjesfracties uit oppervlaktewater gerelateerd aan biologische stabiliteit

Met een speciaal ontwikkelde membraanopstelling met verschillende fractioneringsmogelijkheden is onderzocht welke deeltjes en organische stoffen van invloed zijn op de groeipotentie van drinkwater, en daarmee op de biologische stabiliteit. Metingen aan IJsselmeerwater duiden erop dat hier de laagmoleculaire fractie en de fractie met deeltjes > 0,2 µm vooral de groeipotentie van dit water bepalen. De biopolymerenfractie en humusfractie spelen een minder belangrijke rol. Membraanfractionering – een fysieke scheiding in deeltjes-, biopolymeren-, humus- en laagmoleculaire fractie – is een manier om te achterhalen welke deeltjes en organische stoffen de groeipotentie van het water beïnvloeden. Inzicht in organische fracties vormt mogelijk een sleutelrol om de biologische stabiliteit van het geproduceerde drinkwater te verbeteren. In dit project is membraanfractionering van Lekkanaalwater en IJsselmeerwater toegepast, waarbij IJsselmeerwater is gefractioneerd in een (i) deeltjesfractie, (ii) hoogmoleculaire biopolymeren, (iii) mediummoleculaire humuszuren en hydrolysaten fractie en (iv) een laagmoleculaire fractie. Als resultaat komt naar voren dat membraanfractionering een interessante tool is om de rol en het aandeel van deeltjes en organische stoffen in de biologische stabiliteit van water beter te begrijpen.