Modelling growth in the distribution network

Hoe groter de diameter van een leiding in het distributienet, hoe lager de concentratie biofilm die een klant mogelijkerwijze zal ontvangen. Dit blijkt uit een studie waarin de eerste stappen zijn gezet naar een model waarmee dichtheid en samenstelling van de biofilm en het effect daarvan op de waterkwaliteit in kaart kunnen worden gebracht. In Nederland wordt water van een uitstekende kwaliteit gedistribueerd zonder chloor. Het distributienet is als het ware een bioreactor; een omgeving voor nagroei. In deze studie zijn drie submodellen opgesteld voor het in beeld brengen van: (1) de instandhouding van de biofilm, (2) het loslaten van de biofilm, en (3) de omstandigheden waaronder dat loslaten optreedt. Dit gebeurde aan de hand van numerieke beschrijvingen en numerieke waardes van invoerparameters. Hieruit blijkt dat met name de leidingdiameter een bepalende rol speelt in het risico op biofilm in het water. Meer onderzoek is nodig naar het effect van hydraulische omstandigheden, temperatuur en concentratie voedingsstoffen in het leidingnet om de instandhouding en loslaten van de biofilm beter te begrijpen.