interview N. Hartog - Vervuild grondwater nog steeds een risico Wat doen we met die vuile erfenis?

“Begin jaren tachtig opende vrijwel ieder achtuurjournaal met de ontdekking van weer een nieuwe bodemverontreiniging. Of met een reportage van weer een
bijeenkomst van verontruste bewoners van een ‘gifwijk’. Het leek erop dát je nergens in Nederland een schep in de grond kon steken zonder op een vat chemisch afval te stuiten. Het begon allemaal op 15 september 1979 met het springen van een hoofdwaterleiding in een nieuwbouwwijk in Lekkerkerk doordat chemische stoffen het pvc hadden aangetast. De gebeurtenis Leidde tot de ontdekking van de eerste grote bodemverontreiniging in Nederland. Voor het bouwrijp maken van de nieuwbouwwijk had men puin en huishoudelijk en bedrijfsafvalgebruikt, materiaal dat achteraf zwaar vervuild bleek te zijn met tolueen en xyleen. De verontreiniging in Lekkerkerk werd voortvarend opgepakt: 100.000 kubieke meter grond werd afgegraven en vervangen door schoon lava-zand uit het Eiffelgebergte. De sanering kostte 160 miljoen gulden, maar binnen een jaar konden de bewoners weer terug naar hun huizen.”

(Citaat: Boorsma, P. (interview Hartog, N.) – Vervuild grondwater nog steeds een risico Wat doen we met die vuile erfenis? – H2O 48(2015)3, p.6-10)