Nauwkeuriger vastgestelde beoogde stroomsnelheid in zelfreinigende netten

“Sinds in 1999 de empirische ontwerpconcepten voor zelfreinigende leidingnetten werden geïntroduceerd, leggen waterbedrijven netten vertakt en met kleinere leidingen aan, omdat die niet schoongemaakt hoeven te worden en weinig tot geen incidenten met bruin water kennen. Metingen aan deze nieuwe leidingnetten hebben het nu mogelijk gemaakt deze benadering in de praktijk te toetsen en de empirische ontwerpcriteria te evalueren en misschien scherper te stellen. In zeven verschillende leidingnetten is daarom vastgesteld onder welke omstandigheden sediment opwervelt of bezinkt en accumuleert. De metingen laten zien dat strikte toepassing van de ontwerpconcepten uit 1999 een daadwerkelijk zelfreinigend leidingnet oplevert: de combinatie van de huidige q√n-methode en een ontwerpsnelheid van 0,4 m/s leidt inderdaad tot een zelfreinigend net. Wel blijkt dat bij deze methode het maximumverbruik wordt overschat en de ontwerpsnelheid te conservatief gekozen is. Om de nieuwe ontwerpprincipes op te schalen naar de hoofdstructuur is een betere verbruiksschatting nodig: de q√n-methode moet daarvoor worden vervangen door een berekening op basis van het model SIMDEUM. Alleen dan kan ook de ontwerpsnelheid waarbij zelfreiniging optreedt naar beneden worden bijgesteld.”

(Citaat: Blokker, E.J.M., Donocik, A., et al. – Nauwkeuriger vastgestelde beoogde stroomsnelheid in zelfreinigende netten)