Drainageweerstand en voedingsweerstand van een freatische aquifer

“Het stromingspatroon van grondwater in een dwarsdoorsnede van een aquifer die door evenwijdige sloten gedraineerd wordt, is een klassiek onderwerp van studie van met name Nederlandse agrohydrologen. De bekendste onderzoekers op dit gebied waren wel Hooghoudt en Ernst. De laatste promoveerde ook op dit onderwerp (Ernst, 1962). Er valt waarschijnlijk weinig meer aan de kennis op dit gebied toe te voegen, maar toch blijkt steeds weer dat praktiserende grondwaterhydrologen zich weinig rekenschap geven van de details van het stromingspatroon in een freatische aquifer. Misschien worden ze door de beschikbaarheid van kant en klare modelcodes verleid om modelconcepten voor de werkelijkheid aan te zien? Ik heb in dit tijdschrift al eens betoogd dat
consequent toepassen van een modelconcept als de ‘river’ in Modflow ertoe kan leiden dat de intreeweerstand van een rivier soms negatief gekozen moet worden (Maas, 2003). Daar is niets mis mee; een modelparameter is geen zuiver fysische parameter (zo die al bestaan). Het is een mengelmoes van echte bodemeigenschappen en rekentechnische compromissen. Daardoor is het niet verrassend dat de numerieke waarden die modelparameters moeten aannemen om de grondwaterstijghoogte goed te krijgen soms behoorlijk afwijken van wat je fysisch wellicht zou verwachten. Niettemin leidde mijn verhaal tot scepsis van modelbouwers, die volhielden dat een negatieve intreeweerstand onzin is. Toen ik onlangs het proefschrift van Ernst weer eens opensloeg, realiseerde ik
me dat hij het fenomeen allang geleden had opgemerkt. Als weer stand tegen stroming naar open leidingen stelt hij de volgende vergelijking voor:”

(Citaat: Maas, K. – Drainageweerstand en voedingsweerstand van een freatische aquifer – Stromingen 14 (2008) 2, p.3-16)