Bouwstenen voor een opgavegerichte en integrale aanpak van industriële probleemstoffen in directe en indirecte lozingen

Het voorkomen en reduceren van industriële probleemstoffen in Nederlandse wateren, zoals ZZS, opkomende stoffen en prioritaire stoffen, is een complexe aangelegenheid (van Berkel et. al., 2025). Er is sprake van chemisch- analytische en technische complexiteit omdat het uitdagend is (1) deze stoffen te detecteren, (2) te bepalen in welke mate ze schadelijk zijn voor mens en milieu en (3) de stoffen uit het water te verwijderen. Ook is er sprake van sociaal- bestuurlijke complexiteit, omdat uiteenlopende actoren betrokken zijn bij de opgave van industriële probleemstoffen en zij verschillende belangen of handelingsmogelijkheden hebben t.a.v. de reductie van de probleemstoffen. Daarbij
steunt de collectieve taak van het waterkwaliteitsbeheer op integrale samenwerking tussen verschillende actoren,
terwijl deze samenwerking niet voldoende functioneert (van Berkel et. al. 2025). Om deze integrale samenwerking te ondersteunen is in het TKI-PPS onderzoek ‘Bron tot effect’ een conceptueel model ontwikkeld van een opgavegerichte en integrale aanpak voor de reductie van industriële probleemstoffen uit directe en indirecte lozingen. Dit rapport reikt zeven bouwstenen aan die partijen – o.a. waterschappen, omgevingsdiensten, provincies, gemeenten en Rijkswaterstaat – kunnen benutten voor het verkennen van en handelen op uitdagingen van industriële probleemstoffen in directe en indirecte lozingen, met oog op het behalen van de KRW-doelstellingen.