De invloed van deeltjes op de desinfectie van virussen door UV

In de literatuur zijn de afgelopen jaren een tiental publicaties verschenen, waarin specifiek wordt gekeken naar het effect van deeltjes op de inactivatie van virussen door UV. De effecten die in deze studies zijn gerapporteerd lopen uiteen. In sommige studies wordt de UV desinfectie wel beïnvloedt door de aanwezigheid van deeltjes, terwijl andere studies geen invloed waarnemen van deeltjes op UV desinfectie. Deze literatuurstudie beschrijft de resultaten van deze studies.
Het effect van deeltjes op de inactivatie van virussen door UV is op verschillende manieren onderzocht. In een aantal studies worden deeltjes toegevoegd aan een bacteriofagensuspensie, zodat coagulatie of aggregatie waarschijnlijk niet zal optreden. In andere worden de virussen met de deeltjes juist wel gecoaguleerd, om het effect van UV op virussen in vlokken of aggregaten te bestuderen. Ook zijn twee studies beschreven waarin het effect van processen voorafgaand aan de UV desinfectie, zoals coagulatie, snelfiltratie en membraanfiltratie, op de effectiviteit van UV desinfectie is geëvalueerd.
Uit de studies blijkt dat losse deeltjes, die zelf geen UV licht absorberen (zoals kleideeltjes), geen nadelig effect laten zien op de inactivatie van virussen door UV. Hierbij dient de UV intensiteit wel gecorrigeerd te worden voor de invloed van troebelheid en absorptie. Indien de vorming van deeltjes in een bacteriofagensuspensie wordt gestimuleerd, bijvoorbeeld door coagulatie, dan bieden kleideeltjes geen extra bescherming. Bescherming treedt wel op als bacteriofagen hechten aan deeltjes die zelf UV kunnen absorberen. Voorbeelden hiervan zijn ijzerdeeltjes, en humuszuurdeeltjes. Met name humuszuurdeeltjes beschermen bacteriofagen tegen UV inactivatie, en de combinatie van MS2 met humuszuurdeeltjes liet een verminderde activiteit zien van 2 tot 2,5 logeenheden na 80 mJ/cm2. Humuszuren vormen mogelijk een coating rondom het virus.